Kotlinę Biebrzańską
Encyklopedia PWN
równina sandrowa w południowo-zachodniej części Pojezierza Litewskiego, między Pojezierzem Wschodniosuwalskim na północy a Kotliną Biebrzańską na południu oraz pojezierzami Zachodniosuwalskim i Ełckim na zachodzie a Równiną Mereczanki-Kotry na wschodzie (na terytorium Litwy i Białorusi);
kanał żeglowny w Polsce i na Białorusi, na Równinie Augustowskiej i w Kotlinie Biebrzańskiej;
wysoczyzna morenowa w północnej części Niz. Północnopodlaskiej, między Kotliną Biebrzańską na północy i północnym zachodzie, Doliną Górnej Narwi na południu i południowym zachodzie oraz Wzgórzami Sokólskimi i doliną Świsłoczy na wschodzie;
Biebrza, Bobra, Bóbr,
rzeka, prawy dopływ Narwi; płynie na Nizinie Pólnocnopodlaskiej, w województwie podlaskim; długość 155 km,
torfowisko wysokie w Kotlinie Biebrzańskiej, w woj. podlaskim, między Biebrzą i Nettą oraz Jegrznią, na obszarze Biebrzańskiego Parku Narodowego;
miasto w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, na Wzgórzach Sokólskich, w pobliżu Kotliny Biebrzańskiej, nad Kropiwną (lewy dopływ Biebrzy), w otulinie Biebrzańskiego Parku Narodowego.
